მთვარის პოლუსებთან აღმოჩენილი ყინულის განფენილობა მიგვანიშნებს, რომ რამდენიმე მილიარდი წლის წინ მთვარის ბრუნვის ღერძი 5.5 გრადუსით მოტრიალდა.
სტატიაში განხილულია SU(5) დიდი გაერთიანების მოდელი ნაწილაკების ფაიზიკაში, მისი დადებითი მხარეები და პრობლემები.
კოსმოსური სიმები წამოდგენენ ძალიან მძიმე ობიექტებს რომლებიც შესაძლოა დაკვირვებული იყოს კოსმოსში. ისინი უნდა გაჩენილიყვნენ მაღალ ენერგეტიკულ შკალაზე სიმეტრიების დაღვევის ერაში. მათი ჩამოყალიბებისთვის საჭიროა ფაზური გადასვლები და ტოპოლოგიური დეფექტების წამოქმნა.
ნაწილაკების ფიზიკაში აქტიურად იყენებენ სიმეტრიებს ნაწილაკთა თვისებების აღსაწერად. 1974 წელს Wess და Zumino შემოგვთავაზეს უფრო რადიკალური სიმეტრიის მოდელი, რომლითაც ხდებოდა ფერმიონების და ბოზონების ერთმანეთში "შერევა".
FRW კოსმოლოგია არასრულია. იგი ვერ ხსნის რატომაა სამყარო ერთგვაროვანი (homogenous) და იზოტროპული (isotropic) დიდ მასშტაბებზე. სტადანდარტული კოსმოლოგიური მოდელის მიხედვით თავდაპირველი სამყარო შედგებოდა მრავალი, მიზეზობრივად დაუკავშირებელი რეგიონებისაგან. ის რომ დღეს მათ გააჩნიათ თითქმის ერთნაირი სიმკვრივე და ტემპერატურა ცნობილია როგორც ჰორიზონტის პრობლემა. როგორ გადავიდა თავდაპირველად ასეთი არაერთგვაროვანი სამყარო ერთგვაროვან და იზოტროპულში?